Kategoria: Wierszem o prozie

Chmury jak kaczki suną po tafli, gałęzie kołyszą się w wodzie. Liście powiewają między falami – ciekawy jest świat do …

Stał na solidnym, czarnym cokole z granitu pomnik – z czasów mroku. Ostre krawędzie raniły duszę, cień niepokoju rzucał naokół. …

pogrubione kropki stają się groszkami pogrubiona linia to już prostokąt pogrubione chcenie staje się pragnieniem pogrubione marzenie – rzeczywistością a …

Wchodzę do środka. Odór w nozdrza uderza. Oczy w ciemności niepewnie, chaotycznie błądzą. Stawiam kroki ostrożnie – kto wie, dokąd …

smoki, węże, demony pełzną i wiją się wdzięcznie ach, ta sertralina. godzina – i się zaczyna. nagły wodospad łez już …

Na falach pełznie świetlista smuga – złota, tańcząca ciemną nocą. Choć gwiazda ni jedna dziś nie mruga, ta noc jest …

lubię siedzieć pod dziką jabłonką nocą, pod gwiazdami płuca wypełniać powietrzem miasta gdy wiatr porusza krzewami cisza – i tylko …

dusza łza za łzą, myśl za myślą dokąd to wszystko zmierza? wierzyłam gorliwie, kochałam prawdziwie, dziś w pierś się za …

straciłam część siebie bezpowrotnie odzyskać próbowałam wielokrotnie zgubiłam swą wrażliwość czy bezpowrotnie? może ból mi odpowie, nie tylko serce me …

zagubiona w środku lasu zdezorientowana bez kompasu w emocji gąszczu i w kiściach w plątaninie tych przeżyć w stertach myśli …